urodził się 6 grudnia 1897 roku w Komorowicach. Po ukończeniu szkoły podstawowej uczył się zawodu „pokrywacza dachów”. Gdy wybuchła I wojna światowa, został wcielony do armii austro-węgierskiej do jednostki łączności. W czasie walk frontowych został ranny w nogę.
Pełnił też służbę w Wojsku Polskim, jednak na podstawie przekazanych materiałów trudno jest ustalić okres wcielenia, jak również tryb powołania i przebieg służby wojskowej najprawdopodobniej w 12 pułku piechoty w kompanii łączności w plutonie telefonistów.
Po zakończeniu wojny wrócił do Bielska i do tego samego zakładu pracy – firmy blacharsko-dekarskiej Rozenzweiga. Firma mieściła się w oficynie budynku na rogu pl. Smolki i pl. Fabrycznego. W tej samej firmie pracowała jego przyszła żona. Po ślubie zamieszkali w Komorowicach.
6 lipca 1928 roku w trakcie naprawy dachu budynku przy ul. Barlickiego, spadł doznając bardzo poważnych obrażeń. Zmarł tego samego dnia w bielskim szpitalu, 6 dni przed narodzinami swego syna. Spoczywa w sektorze C1 w grobie nr 3451, pochowany 8 lipca 1928 roku.
